Bierbrouwen. Heeft me altijd aangesproken. Het soort ambacht waarin ik best graag zou willen uitblinken. In een ander – middeleeuws – leven was ik maar wat graag brouwmeester geweest. Meester van het brouwproces, koning van de bierkaai, mooi man. Maar elke keer als ik de lesstof en de geheimen van het bierbrouwen indook, haakte ik bij de uitleg over het maken van de wort al af: veel te overweldigend en ingewikkeld. Helaas is het bij mij dus nooit veel verder gekomen dan bierproeven. Gelukkig ben ik daar dan weer best goed in. Een schrale troost. Een andere schrale troost: bierbrouwen hoeft niet ingewikkeld te zijn! Bij de Hema, de Xenos en nog een aantal winkels koop je tegenwoordig voor een paar tientjes complete Brouw-je-eigen-bier-sets. Zoals de BrewBarrel.
En daarmee wordt bierbrouwen supersimpel en gemakkelijk. Ik geef toe, het hele proces van bierbrouwen wordt sterk vereenvoudigd en veel zaken zijn kant-en-klaar. Dus als jij vindt dat zo’n pakket niet te vergelijken is met echt bierbrouwen, heb je helemaal gelijk. Maar voor dummies en wannabe-brouwers als ik is dit natuurlijk een gouden oplossing! Tijd om eens zo’n pakket onder de loep te nemen.
Het pakket waarmee ik aan de slag ga, is het Brew Barrel pakket. Dit pakket is te koop bij Xenos en kost €29,99. In een aantal stappen brouw je je eigen bier. Volgens de handleiding ben je zelfs in 10 minuten klaar.
Aan de slag met Brew Barrel
Het pakket ziet er mooi uit; vooral het ‘brouwvat’ is tof natuurlijk. Daar past 5 liter goudgeel vocht in. Krijg er meteen dorst van. Maar een echt brouwmeester geniet pas achteraf bedenk ik me, dus ik stel mijn behoefte nog even uit.
Het Brew Barrel Pakket bestaat uit:
- Leeg brouwvat
- Handleiding
- Ventiel
- Fles mout-extract
- Zakje gist
- Viltjes
- Flesje hop
De handleiding van mijn pakket is Engels. Ik weet niet of dit standaard zo is en ik heb er zelf geen moeite mee. Maar ik kan me voorstellen dat je dat lastig zou kunnen vinden.
1. Het wort-extract
[blockquote pull=”right” align=”right” attributed_to=”Wikipedia” attributed_to_url=”https://nl.wikipedia.org”]Wort is de suikerrijke, waterige oplossing die een tussenproduct vormt in de bereiding van bier, van whisky, jenever en andere alcoholische dranken op basis van granen.[/blockquote]We beginnen met de wort. Het gemak van het pakket bewijst zich direct. Want het mout-extract of het wortconcentraat is al kant-en-klaar en perfect afgepast op de inhoud van het vat. Je kunt het zo in het vat schenken. Tenminste, dat is het idee. Maar het gat waar alles doorheen moet, is wat aan de kleine kant. Een trechtertje is hierbij dus wel handig.
2. Verdunnen van het extract
Om het extract te verdunnen moet je nu een bepaalde hoeveelheid water toevoegen. Daar is goed over nagedacht: de fles waar het mout-extract uitkwam heeft twee streepjes, aan de zijkant, een rode en een blauwe. Je vult de fles tot aan het rode streepje met kokend water en vult dit aan met koud water tot aan het blauwe streepje. Daarmee bereik je de perfecte watertemperatuur en hoeveelheid. Dit gooi je in het brouwvat. Daarna moet je het geheel een seconde of 30 schudden (vergeet niet om het dopje er even op te doen). Daarmee lost het extract goed op in het water en bereid je het voor op verdere verdunning.
3. Koud water toevoegen
De rest van het biervat vul je op met koud water. Daarbij gebruik je opnieuw de fles als een maatbeker. Hiermee verdun je het mengsel verder en zorg je voor de juiste temperatuur om zo meteen de gist toe te voegen aan de wort. Ik liep hier zware vertraging op omdat ik bij stap 2 de fles even flink had geschud om het achtergebleven extract ook uit de fles te krijgen. Het vat zat ineens vol met schuim, waardoor de laatste fles er maar mondjesmaat ingegoten kon worden.
4. Hop en gist
Voeg de gist en hop aan de wort. Daarvoor heb je een zakje met droge gist en een flesje met hop in het pakket zitten. Volgens de handleiding kun je nu ook andere dingen toevoegen aan het bier. Ja, dat is mooi, maar ik heb zo snel niets bij de hand. Klein beetje citroenschil misschien? Mijn hout van eiken wijnvaten is veel te groot om in het vat te krijgen en als ik het klein zaag, ben ik bang voor splinters. Dus maar even geen hout toegevoegd. Maar volgens mij wel lekker om eens te proberen.
5. Drukregelklep aanbrengen
De laatste stap is simpel: gewoon de drukregelklep in het gat van het vat duwen. Pas een beetje op bij deze stap dat je het rubber niet te ver in de opening duwt. Tijdens de fermentatie zet de gist de suikers in de moutextract om in alcohol en kooldioxide. De drukregelklep zorgt ervoor dat de kooldioxide in het bier blijft, zodat het afgewerkte bier straks koolzuur bevat.
6. En dan opdrinken?
Nope. Nu moet de natuur haar werk gaan doen. Het bier moet fermenteren. Dat gebeurt bij kamertemperatuur. Dus zet het vat gewoon in de vensterbank, naast de tv of op het tafeltje naast de bank. Kijk maar. Na 24 uur moet je het vat 10 seconden op z’n kop houden boven de spoelbak (komt wat schuim uit, dat is normaal). Na 5 dagen zet je het vat in de koelkast, waar het bier nog twee dagen moet staan. Dat zorgt ervoor dat het fermentatieproces tot stilstand komt en dat de gist in het vat naar de bodem van het vat zakt. Zo ontstaat er een helder bier.
7. Nu dan?
Nog steeds niet. Bij mij dan. Want mijn bier staat nu sinds zaterdag in de vensterbank. Er is behoorlijk wat activiteit in het vat. Het maakt sissende geluiden en er komt regelmatig schuim en vocht uit de drukregelklep. Dat ruikt een beetje naar oliebollenbeslag. Eigenlijk best lekker. Maar het is nog lang geen bier. Ik moet dus nog wachten tot en met zaterdag aanstaande…
Is het wat?
Een biertje is pas te beoordelen wanneer je hem proeft natuurlijk. Dus daar kan ik nog niet veel over zeggen. Het pakket zelf vind ik handig uitgedacht en perfect geschikt voor als je wél een keertje zelf een biertje wil maken, maar je geen zin hebt in te veel ingewikkelde handelingen en stappen. Of wanneer je een luie draak bent, zoals ik.
Minpuntjes zijn:
- de Engelse handleiding
- eigenlijk heb je een trechter nodig
- het pakket is niet echt geschikt voor hergebruik
- het voelt een beetje als een ‘shortcut’ als je zo bezig bent; wel bier maken, maar niet écht brouwen.
- het BrewBarrel-pakket is wel wat aan de prijs. Voor 3 tientjes heb je zo’n 5 liter bier; dat zijn nog geen 17 flesjes. Een kratje kopen is dus vele malen goedkoper.
Maar het pakket is leuk om mee aan de slag te gaan en erg leuk om cadeau te krijgen. Of te geven natuurlijk!
Zodra ik mijn eerste zelfgebrouwen biertje tap, kom ik met een update.
*** UPDATE ***
Nou, het bier is klaar! Erg leuk om het proces van fermenteren te kunnen volgen vanaf de bank. Gesis, geborrel, schuim en gistlucht, het kwam allemaal voorbij. Uiteindelijk heb ik het vaatje na 5 dagen nog 2 dagen in de koelkast gehad. En… toen was het grote moment daar: tappen en proeven! De tapfunctie is makkelijk en simpel te bedienen. Trek het rode lipje naar buiten en draai opzij om te tappen. Vergeet niet om de drukregelaar bovenop het vat open te zetten, anders komt er niets uit.
Op het eerste gezicht ziet mijn bier er best goed uit, al zeg ik het zelf. Een mooie schuimkraag, fijne koolzuurbelletjes en het bier is ietwat troebel, maar mooi van kleur. Maar de smaak blijft wel ver achter bij wat je verwacht. Het kan aan mij liggen natuurlijk, maar voor het geld wat zo’n set kost, verwacht je op z’n minst een biertje dat je trots aan je vrienden durft te schenken. Dat was in mijn geval niet zo. Snel maar naar de supermarkt gereden voor een kratje Amstel dus. Helaas.
